Bazı şarkıları bizlere sevdiren unsur güzelliğinden değil, yaşanmışlığı olduğundan güzel gelir.

Barış MANÇO benim çocukluğumdan, bu yana severek dinlediğim, her şarkısında bir yaşanmışlık hissettiğim ender değerlerden biridir.

Barış MANÇO Herkes tarafından sevilen, sayılan ve ÖRNEK alınan değerli bir ANADOLU ROCK temsilcisiydi. Onun eserleriyle büyüyen nesil, anne baba olduklarında çocuklarını onlarda, onun eserleriyle büyütmektedir. Nesilden nesille BARIŞ MANÇO…

Kimi şarkılarında, hüzünlenir, kimilerinde neşelenir, kimilerinde öğütlerinden ders çıkarırız. Barış MANÇO modern çağımızın OZANLARINDANDIR, diyebilirim. Yaptığı eserler, ölümden sonra halen daha güncelliğini korumaktadır. Bulunduğu döneminde ötesinde, ilerisinde olan gerçek bir sanatçıydı.

Bende derin bir yeri olan, Kol düğmeleri şarkısının hikayeside gerçek bir yaşanmışlığa dayanmaktadır.

Yıl 1962 Barış MANÇO genç, karizmatik dönemleri. Semra adında bir kıza âşık olur. Akabinde o kızla nişanlanır. Birbirlerine âşıktırlar. Semra’da barış MANÇOYU deli gibi sevmektedir. Yakın zamanda çevresindeki insanlar bu ikilinin evleneceğini düşünmektedirler. Gel gelelim, beklenmedik, bir olay bu ikiliyi birbirinden ayıracaktır.

Barış MANÇO İdealist bir insan, Hayalleri ve yapacakları vardır. Bunun doğrultusunda BELÇİKAYA gitme kararı alır. Orada eğitimin alıp, ülkemize dönme planı yapar. Bu ayrılık ikilinin nişanının bozulmasına ve ayrılıklarına neden olur. Semra Barış MANÇOYU uğurlamaya gider. Giderken barış MANÇOYA Kol düğmeleri hediye eder. Veda vakti gelir yollar ayrılır. Ayrılık Barış MANÇOYA o kadar koyar ki, Herkesin Bildiği o besteyi yazar. Kol düğmeleri Öyle bir yaşanmışlığın hikâyesidir.

Hatırlarım, bugün gibi

Sessiz geçen, son geceyi

Başın öne, eğik bir suçlu gibi

Bana verdiğin, hediyeyi

İki küçük, kol düğmesi

Bütün bir aşk, hikâyesi

İki düğme, iki ayrı kolda

Bizim gibi, ayrı yolda

Akşam olunca sustururum, herkesi her her şeyi

Gelir kol düğmelerimin, birleşme saati

Usul usul, çıkarır koyarım kutuya yan yana

Bitsin bu işkence kalsınlar bir arada

Heyhat sabah, gün ışıldar

Yalnız gece, buluşanlar

Yaşlı gözlerle, ayrılırlar

Düğmeler gibi, bizim gibi

Bizim gibi

Ayrılırlar

Bizim gibi

Ayrılırlar

Bizim gibi

Ayrılırlar

Bizim gibi

Ayrılırlar.

Böylelikle bu haftaki yazımda Barış MANÇOYU Sevgi ve Saygıyla Anıyorum.