Sevgili okuyucularım hayatımda bir şeyler yolunda gitmediği zaman çekip gitmek isterim ben ama yaşanmışlıklar gitmeme izin vermez hesap sorar bana gitmek mi zor kalmak mı demiştim ya galiba kalmak daha zor.
Bazen öyle bir an geliyor ki kendimden bile sıkılıyorum yaşam tat vermiyor ben huzuru yakalamaya çalıştıkça o benden kaçıyor.
Parkta tek başıma oturmuş sessizliğin keyfini çıkarırken müziğin ritmine kendimi o kadar kaptırdım ki göz yaşlarımı tutamayıp ağladım.
Uzaklara bakıp dalıp giderken bulurum kendimi zihnimi gri bulutlar kaplar, hüzün çöker dünyama arkadaşlarım bana sitem eder biz seni bu şekilde görmeye alışık değiliz sana gülmek çok yakışıyor diye bana moral vermeye çalışırlar.
Bazı geceler uyku girmez gözüme yastık diken gibi batar yüzüme kendimi sorguya çekerim bugün ne yaptın bakalım söyle Çağlar derim bu hayat muhasebesi faslı ben uykuya dalıncaya kadar sürer gider .
Herkesin iki hayatı vardır aslında biri bilinen öbürü bilinmeyen bende sizlerle kendi bilinmeyenlerimi paylaşıyorum.
Sevgiyle kalın
