Bazı insanlar vardır içinde kalmasın diye, her istediğini söyler, içinde kalmasın diye her istediği yere gider, içinde kalmasın diye her istediğini yer…
Bazı insanlar da vardır yaşamı boyunca yapmak istediği ile yapmak zorunda kaldığı şeyler arasında sıkışır kalır.
Çünkü bazen içinde kalanlarla yaşamak zorunda olmak diye bir gerçek vardır bu hayatta.
Aşağıya içinde kalanlarla yaşamayı öğrenmiş birinin, içinde kalmasın diye her şeyi yapmayı kendine hak görmüş birine söylediklerini bırakıyorum.
Diyalog metnin bir kısmı aşağıdaki gibidir;
“İçinde kalanlarla yaşamak diye birşey var bu hayatta, sen henüz öğrenememişsin, şaşırdım doğrusu.
Eskiden ben de senin gibiydim, içimde kalmasın diye diye çok iç döktüm, hiç bir faydasını da görmedim, göremedim.
Sonra birgün aldım karşıma kendimi ‘içinde kalanlarla yaşamayı öğrenmelisin’ dedim.
Sen de içinde kalanlarla yaşamayı öğrenmelisin bence.
Mesela içinde kalmasın diye insanların karşısına tekrar tekrar çıkmamayı bilmelisin en önce.
Aslına bakarsan bu yazının devamı da vardı. İçimde kalsın dedim sonra.
Merak ettiğim soruları da sıralamıştım tek, vereceğin cevaplara inanabilme ihtimalime şaşırdım sonra.
Hayatın anlamı senin gözünde ne bilmiyorum ama bir tiyatro oyunu olmadığını idrak etmiş durumdayım.
Artık sen de idrak etmelisin...”
Zira her şeyin aşırısı hakka girmektir. Bazen kendinin bazen de başkasının. Dolayısıyla ölçü, bazen hiçbir şey iken bazen çok şeydir.
Bu sebepten ötürüdür ki kişi bazen içinde bırakmayı bilenlerden olmalıdır.