Cemre kelimesi, Arapça kökenli olup "ateş", "kor" ve "köz" anlamlarına geliyor. Halk inanışına göre, her yıl belirli aralıklarla düşen cemreler, önce havayı, ardından suyu ve toprağı ısıtarak baharın gelişini haber veriyor. Cemrelerin düşmesiyle birlikte hava sıcaklıklarının artmaya başlaması beklenirken, doğada da gözle görülür değişiklikler yaşanıyor. Ağaçlar tomurcuklanıyor, çiçekler açmaya başlıyor ve kışın sert etkileri yavaş yavaş ortadan kalkıyor.
Bu doğa olayı yalnızca Anadolu kültüründe değil, Orta Asya’dan Arap coğrafyasına, Çin’den Yunanistan’a kadar pek çok farklı medeniyette biliniyor. Eski dönemlerden beri tarım ve hayvancılıkla uğraşan toplumlar için cemreler büyük bir öneme sahipti. Cemrelerin düşmesiyle birlikte ekin ekme ve doğanın canlanmasını bekleme süreci başlıyordu. Bugün bile birçok kişi, cemrelerin düşüşünü baharın resmî başlangıcı olarak kabul ediyor.
Meteorolojik olarak bakıldığında ise cemrelerin düşmesi, atmosferdeki sıcaklık artışlarıyla ilişkilendiriliyor. Kış mevsiminin etkisini yitirmesi ve güneş ışınlarının daha dik açıyla gelmeye başlamasıyla birlikte hava sıcaklıklarında belirgin bir yükseliş yaşanıyor.
Cemrelerin düşmesiyle birlikte birçok kültürde farklı inanışlar ve gelenekler de öne çıkıyor. Anadolu’da bazı bölgelerde bu dönemde doğaya yönelik ritüeller gerçekleştirilirken, bazı toplumlarda ise baharın gelişi kutlamalarla karşılanıyor.
Halk arasında büyük bir heyecanla beklenen cemrelerin ilki yarın havaya düşerken, önümüzdeki günlerde suya ve toprağa düşerek baharın gelişini tamamlayacak. Baharın resmi habercisi olarak görülen bu olay, doğanın yeniden canlanışını gözler önüne serecek.