Hani düşünesi, acınası ve gülünesi bol olan bir fıkra var!
Anlatmaya çalışayım;
Devlet, yatırım yapmak için, geniş bir araziye el koyar.
Ve bu araziye kadrolu bir bekçi atar.
Tabi ki bekçiye maaş verilecektir, bu işi yapmak için bir muhasebeci atar.
Muhasebeciyi kontrol için bir muhasebe müdürlüğü ihdas eder ve bir muhasebe müdürü atar.
Ardından tek bekçili araziye çeşitli atamalar sürer.
Önce bir yönetim kurulu oluşturulur, bu kurulun başına bir de genel müdür atar.
Boş arazinin kadrosu genişler, genişledikçe de gelişir.
Boş devlet arazisine bu süre içinde bir çivi bile çakılmamıştır, hala boş bir arazidir.
Derken o arazinin sahibi olan devlet, ekonomik sıkıntı yaşamaya başlar.
Tasarruf tedbirleri genelgesi yayınlar ve bu genelge doğrultusunda uygulamaya geçilir.
Devletin o boş arazisinde kurulan genel müdürlüğün yüzlerce personeli varken, tasarruf tedbirleri genelgesi doğrultusunda, araziye bekçi olarak ilk atanan gariban bekçinin görevine son verilir.
Gerisi yerli yerindedir.
Günümüzde bunca sıkıntı yaşanırken, uygulanan bir tasarruf genelgesi var mı bilemiyorum.
Ancak öyle bir genelge çıkar ve uygulanırsa, ilk yapılacak iş, fıkrada olduğu gibi, bekçinin işine son verilmesinden farklı olabilir mi?
Hadi gelin, cin çıkarma seanslarına katılarak, içimizdeki cinleri çıkaralım…
Yüce mecliste basını, basın çalışanlarını, dolayısıyla gazete okuyanı, televizyon haberi izleyeni ve sosyal medya takipçilerini ilgilendiren, komisyonda görüşülüp genel kurula indirilen, ha çıktı ha çıkacak bir yasa tasarısı vardı, bir haftalığına buzdolabına konuldu.
Bir hafta sonra yeniden gündeme getirilir mi bilemem.
Gelebilir de buzdolabında kalabilir de.
Çünkü çok yoğun tepkiler geldi.
Şayet haftaya buzdolabından çıkarılıp, mecliste de kabul görüp yasalaşırsa, ben de yazılarımda kuşların cikcik ötüşünden, derenin şırıl şırıl akışından, kurbağaların vırakvırak bağırışından, çayır çimende mutlu insanların yatıp yuvarlanışından falan filan söz etmeye çalışırım .
Hadi siz bunlara boş verin, gelin cin çıkarma seanslarını ihmal etmeyelim derim.
Belki içimize kaçan cinlerden kurtuluruz.