Sevgili okuyucularım bugün sizlere güzel bir hikaye anlatacağım Birbirini çok seven iki kardeş varmış Büyük kardeşin adı Halil küçük kardeşin adı İbrahim Halil evli ve çocuklu İbrahim ise bekârmış.
Ortak bir tarlaları varmış iki kardeşin Ne mahsul çıkarsa, iki pay ederlermiş.
Bununla geçinip giderlermiş Bir yıl yine harman yapmışlar buğdayı ikiye ayırmışlar iş kalmış taşımaya Halil bir teklif yapmış İbrahim kardeşim, ben gidip çuvalları getireyim sen buğdayı bekle peki abi demiş İbrahim
Halil gitmiş çuval getirmeye o gidince düşünmüş İbrahim abim evli çocuklu daha çok buğday lazım onun evine böyle demiş ve kendi payından bir miktar atmış onunkine az sonra Halil çıkagelmiş.
Haydi İbrahim demiş sen doldur da taşı ambara peki abi İbrahim kendi yığınından bir çuval doldurup düşer yola o gidince Halil düşünür bu defa:
Der ki
Çok şükür ben evliyim ,kurulu bir düzenim de var.
Ama kardeşim bekâr o daha çalışıp para biriktirecek Evlenecek böyle düşünerek kendi payından atar onunkine birkaç kürek velhasıl, biri gittiğinde öbürü kendi payından atar onunkine bu böyle sürüp gider.
Ama birbirlerinden habersizdirler.
Nihayet akşam olur karanlık basar görürler ki, bitmiyor buğdaylar hatta azalmıyor bile.
Allah bu hali çok beğenir buğdaylarına bir bereket verir, bir bereket verir ki günlerce taşır iki kardeş bitiremezler.
Şaşarlar bu işe aksine çoğalır buğdayları dolar taşar ambarları bugün bereket denilince bu kardeşler akla gelir.
Bu bereketin adı Halil İbrahim bereketidir Evinizden Halil İbrahim Bereketi eksik olmasın inşallah.